Wycieczka w Bieszczady
Wczesnym rankiem 23 października wyruszyliśmy w kierunku Bieszczad na trzydniową wycieczkę. Po paru godzinach spokojnej jazdy bez żadnych przeszkód zakwaterowaliśmy się w pensjonacie „WidziMiSie” w Wetlinie.
Po spakowaniu prowiantu pełni emocji udaliśmy się na szlak Połoniny Wetlińskiej w kierunku szczytu Smerek (1222 m n. p. m.). Ośmiokilometrowa trasa była pełna przeszkód, jednak górska determinacja pozwoliła na bezpieczny i bezproblemowy powrót. Następnie zatrzymaliśmy się w restauracji na obiad, po którym wszyscy udali się na zasłużony odpoczynek.
Drugiego dnia przyjęliśmy ambitny cel – wejście na Małą Rafkę (1272 m n.p.m.) i Wielką Rafkę (1304 m n.p.m.). Mimo gęstej mgły i silnego wiatru, które są nieodzownym czynnikiem górskiego klimatu, po sześciu kilometrach trudnej wspinaczki udało się zdobyć szczyty. Najbardziej wytrwali odważyli się pójść dalej na Krzemieniec (1221 m n. p. m.), gdzie znajduje się trójstyk granic trzech krajów: Polski, Ukrainy i Słowacji. Mimo pobrudzonych spodni i butów – zarówno u uczniów jak i opiekunów dopisywał znakomity humor.
Ostatniego dnia wycieczki około godziny 10:00 opuściliśmy pensjonat. Po drodze odwiedziliśmy greckokatolicką cerkiew w Smolniku oraz Zaporę Solińską – najwyższą tamę w Polsce, która spiętrza wody Sanu, Soliny i innych pomniejszych potoków, reguluje wodę w zalewie, a także służy do produkcji prądu. Późnym popołudniem dotarliśmy do stolicy Podkarpacia – pięknego i zdaje się jednego z najprężniej rozwijających się miast w Polsce, czyli do Rzeszowa. Tam wspólnie z koleżankami i kolegami zjedliśmy smaczny posiłek i wymieniliśmy spostrzeżenia z podróży.
Wszyscy jednogłośnie stwierdzili, że są zadowoleni z wycieczki. Mamy głęboką nadzieję, że jeszcze nie raz w takim składzie wybierzemy się w podróż, bowiem wspaniałe widoki oraz górski klimat Bieszczad może sprawić, iż w jesienne wieczory człowiek może zadać sobie pytanie: „A co gdyby tak wszystko rzucić i wyjechać w Bieszczady?”. J
Serdeczne podziękowania dla Pana Bogdana Surdackiego, księdza Bartosza Skoczylasa, którzy otoczyli nas opieką w trakcie podróży, a przede wszystkim dla Pana Dyrektora Ryszarda Wolanina za organizację tak wspaniałej przygody, która na zawsze zostanie w naszej pamięci.
Wdzięczni uczniowie
